Florya'dan Yeni Çıktık..

İlk saniyelerde yediğimiz gol bizi sarstı..Ancak skorun böyle devam etmemesi gerektiğini hepimiz biliyorduk..İlk yarı bari bir gol atalım derken önce Arda, ardından Arda'nın asistinde sol ayağı ile müthiş bir vuruş yapan Harry Kewell 2-1'e getirdiler skoru..İlk yarı bu netice ile biterken biz 2. yarı hemen geçse de galip gelsek diye düşünüyorduk..2. yarı başladığında önemli fırsatlar yakaladık..Nitekim Lincoln'ün asistinde Arda topu iğne deliğinden sokarak skoru 3-1'e taşıdı..Artık iyice rahatlamış ve bu maç kaça gider hesapları yaparken 2 dakikada yediğimiz 2 salak gol üstümüzden kaynar suları boşalttı..Herkes de bir hüzün vardı..Ama söz konusu Galatasaray ise umudumu asla yitirmem..Bu maç böyle bitmeyecekti..Kewell müthiş bir gol atacak, Arda'nın canını dişine takarak oynayacak ama turu fransızlar atlayacaktı ha ? Yok öyle iş..Bize hayat veren golün Sabri'den geleceğini kim bilebilirdi ki ? Haftalardır benimde eleştirdiğim, bu adam anadolu takımlarında zor oynar dediğim sabri bize hayat verdi..O golden sonra elim ayağım uyuştu, arkadaşlarımı, masayı yumruklamaya başladım..Sabri, attığı bu golle az da olsa kendini sevdirmeye başladı..

Maç içinde dünyada kaç tane duygu/düşünce varsa hepsini tattık..Hüzün, umut, sevinç, çöküş, yeniden diriliş..

Haldun Üstünel: "Köprü gişelerini geçtik." demiş..Bence Florya'dan yeni çıktık..